Blog van Jan Willem Baljet

Regelmatig wordt mij gevraagd of ik mijn eigen huisdieren ook behandel. “Natuurlijk” roep ik dan heel stoer. Toen onze kat Doortje een deel van haar staart kwijt was geraakt door een ongeluk kon ik op dat moment weinig anders dan ingrijpen. Ik vond het vreselijk, want Doortje is een heel mooi en lief katje. Ik heb haar staart ingekort en nog steeds is ze een heel mooi en lief katje, maar …. met een hele korte staart.

Onze dochter Kiki is altijd zeer geïnteresseerd in dieren en zeker ook in verhalen over wat ik meemaak in de kliniek. Op een avond vertelde ik haar dat uit meerdere onderzoeken is gebleken dat het gezonder voor huisdieren zou zijn als ze niet iedere dag zo maar van ons voer in hun bakjes aangeboden krijgen. Een kat in de natuur zal immers ook zijn best moeten doen om een muis of een vogel te vangen. Een hond zal zijn kostje bij elkaar moeten scharrelen of in groepen moeten gaan jagen.

Eén van mijn favoriete televisie programma's is Wheeler dealers. Dit is een programma waarin een oude auto gekocht, gerepareerd en opgeknapt wordt om vervolgens weer te verkopen. Het is leuk om monteur Edd China als een ware professional aan de gang te zien. Waarom doet de motor het niet? Hij legt de stappen uit die hij neemt om zo snel mogelijk en met zo min mogelijk kosten tot een diagnose te komen. In de diergeneeskunde is het niet anders. Als een kat niet wil eten zullen we, na het aanhoren van het verhaal van de eigenaar, altijd eerst een klinisch onderzoek doen.

Wij krijgen vaak huisdieren aangeboden die iets hebben opgegeten wat achteraf niet zo handig was. Honden zijn soms ware veelvraten en kunnen met gemak een chocolade Sint met aluminium omhulsel en al opeten. Wat doe je in zo'n geval? Laten braken of niet? Chocola is giftig voor honden en katten, braken kan veel problemen voorkomen, maar het aluminiumfolie kan scherp zijn. Braken is een ongecontroleerde beweging en het uitbraken van een scherp voorwerp kan schade opleveren aan de slokdarm. De beslissing wat de doen is vaak lastig, zelfs voor de meest ervaren dierenarts.

Voor ons zijn zieke dieren aan de orde van de dag. We maken heel wat mee en proberen daar professioneel mee om te gaan. Totdat het om één van onze eigen dieren gaat. Vaak zijn we erg verbaasd dat één van hen ook iets kan overkomen. Natuurlijk was ik in lichte paniek toen onze kat Doortje een paar jaar geleden, zonder staart in, mijn postvakje lag te slapen. Ziekte van onze eigen dieren is vaak een leerzame les voor ons. Opeens merk je hoe lastig het is om je eigen huistijger een tabletje in te geven, binnen te houden en te voorkomen dat hechtingen vroegtijdig door hen verwijderd worden.

Regelmatig volgen de medewerkers van onze kliniek nascholingen om zo up to date te blijven wat betreft onze kennis en kunde. Deze cursussen worden door verschillende instanties in binnen en buitenland georganiseerd. Soms ben je een paar uur onderweg om er te komen en soms is er een interessante lezing om de hoek. Twee weken geleden ben ik naar een nascholingsdag geweest over hart-klep aandoeningen bij de hond. Niet alleen is dit een belangrijk onderwerp, maar de lezing zou ook nog gegeven worden op mijn vroegere leerschool de faculteit voor Diergeneeskunde in Utrecht.

Tijdens mijn studie vertelde een docent dat als er buitenaardse wezens op aarde zouden landen dat wij, als dierenartsen, waarschijnlijk voor hun medische zorg zouden moeten opdraaien. Hij doelde hierbij op de diversiteit aan diersoorten die wij moeten behandelen en dus kennis van moeten hebben. Een slang zit wezenlijk anders in elkaar dan een hond. Voor een operatie zal je ze allebei op een verantwoorde manier onder narcose moeten brengen en ook de nazorg is anders. Ooit had ik een klant die helemaal weg was van boomkikkers.

Zoals ik al een paar maal eerder heb geschreven is Muis één van de meest ongecompliceerde honden van de wereld. Muis leidt haar eigen leven. Soms vindt ze het leuk om uit wandelen te gaan en soms ook niet. Ze is erg tevreden met haar huis en vooral met haar tuin. Spelen met andere honden doet ze niet graag, maar ze kan uren bezig zijn met haar speeltjes en vooral haar tennisbal.

Tijdens de socialisatie fase van Pippin, onze nieuwe Border terriër pup, proberen we haar aan zoveel mogelijk omstandigheden te laten wennen. Overal gaat ze mee naar toe. In de trein, naar de markt, een restaurant en vooral naar het schoolplein. Toen we haar net hadden hield ik haar in mijn jas, steunend op mijn arm. Via de open rits kon ze naar buiten kijken. We zagen er schattig uit. De wandelingen door de stad duurden lang. Niet alleen Pippin kreeg veel aandacht, maar wij ook. Eigenlijk werden wij allemaal gesocialiseerd.

Uit ervaring weet ik dat het erg lastig kan zijn om los lopende dieren te vangen. Al jaren heb ik bewondering voor de mensen van de dierenambulances die alles op alles zetten om gewonde en/of los lopende dieren weten te vangen om hen hulp te bieden. Lang geleden fietste ik door de Kennemerduinen toen ik opeens een aantal meter voor mij een enorm grote Vlaamse Reus zag oversteken. Een Vlaamse reus is nou niet bepaald een konijn dat in het wild veel overlevingskans heeft, zeker niet in een gebied waar veel vossen voorkomen. Ik besloot hem te gaan vangen. Moeilijk kon dat niet zijn, dacht ik.