De vruchtbare periode van de teef wordt de loopsheid genoemd. De eerste loopsheid kan tussen 5 en 14 maanden leeftijd optreden. Grote honden worden vaak op wat latere leeftijd voor de eerste keer loops dan kleine honden.
Wat merkt u van loopsheid?
Tijdens de loopsheid kunnen de volgende symptomen optreden:
- De vulva kan gaan opzwellen en wat roder worden.
- Uw teef kan uitvloeiing uit de vulva krijgen, dit kan bloederig zijn en kan naar ijzer ruiken. Belangrijk is dat deze uitvloeiing eigenlijk nooit mag gaan stinken.
- Vaak is de eetlust wat minder tijdens de loopsheid.
- Uw teef kan wat kleinere plasjes gaan doen.
- Door specifieke geuren (feromonen) kan ze ook reuen aantrekken, soms worden loopse teven zelfs achtervolgd door reuen.
Niet alle teven vertonen alle bovenstaande symptomen. Het kan dus zeker zo zijn dat uw hond geen uitvloeiing of zwelling van de vulva laat zien, maar alleen een verhoogde aantrekkelijkheid voor honden. Dit wordt een stille loopsheid genoemd en is dan ook veel lastiger te herkennen voor u.
Bereidheid tot dekking
De teef zal alleen tijdens dag 10 -14 van de loopsheid toestaan dat ze gedekt wordt door een reu. Als een reu haar toch probeert te dekken op andere momenten, dan kunnen sommige teven flink van zich afbijten.
Duur van de loopsheid
De gemiddelde duur van de loopsheid is drie weken, maar de duur varieert erg per hond. Een teefje wordt gedurende haar hele leven loops, bijna altijd twee keer per jaar. Dit is een compleet ander patroon dan bij bijvoorbeeld mensen en katten.
Preventie van de loopsheid
Er zijn verschillende redenen om de loopsheid te willen voorkomen of uit te stellen. De belangrijkste reden is om dracht te voorkomen - permanent of tijdelijk. Maar het kan ook zinvol zijn om de loopsheid zelf te voorkomen.
- Ongewilde dekking voorkomen
Als uw hond toch onverwacht en ongewild gedekt wordt, dan bestaat er een “morning after” prik, Alizin®. Uw hond moet deze zo snel mogelijk na de dekking krijgen. Het gaat om twee injecties, met 24 uur tussentijd. Vroeger had deze prik zeer veel schadelijke bijwerkingen, maar dat is nu sterk verminderd. Toch geldt nog steeds: voorkomen is beter dan genezen.
- Loopsheid zelf voorkomen
Er zijn enkele belangrijke redenen om te voorkomen dat uw hond überhaupt loops wordt. De loopsheid kan namelijk een vervelende periode zijn, zeker als uw hond veel bloed verliest of heel slecht eet. Ook is de kans op schijnzwangerschap kleiner als uw teef niet meer loops wordt. Bij schijnzwangerschap blijven bepaalde hormonen in het lichaam na de loopsheid te hoog, hierdoor denkt het lichaam dat er een zwangerschap is.
Een andere belangrijke reden om de loopsheid te voorkomen is dat regelmatige en langdurige blootstelling aan de vrouwelijke hormonen die de loopsheid veroorzaken ernstige bijwerkingen kunnen geven. In de natuur zal praktisch iedere loopsheid gevolgd worden door dracht, maar dat is niet zo bij onze huishonden. Er is dus sprake van een hele andere hormoonbalans. Met name melkkliertumoren, suikerziekte en beenmergdepressie kunnen optreden door langdurige blootstelling aan vrouwelijke hormonen. Door preventie van de loopsheid kunnen sommige bijwerkingen dan ook gestopt worden. Dit geldt alleen voor de operatieve preventie, aangezien bij de medicamenteuze preventie alsnog hormonen worden gegeven (zie verderop).
Loopsheid voorkomen met medicijnen
Er bestaan medicijnen om de loopsheid tijdelijk te onderdrukken. Zo kunt u de loopsheid tijdelijk uitstellen, bijvoorbeeld in periodes dat loopsheid en eventuele dracht helemaal niet goed uitkomt.
Prikpil
Uw teef krijgt een injectie, een prikpil. De prikpil bevat vrouwelijke hormonen die de lichaamseigen hormonen reguleren, net zoals bij de mens. Helaas heeft de prikpil bij de hond veel bijwerkingen. Hij is dan ook niet zo veilig als 'de pil' bij de mens.
Injectieschema
Uw hond krijgt de eerste prik als ze niet loops is, met herhalingen na 3 maanden, na 4 maanden en na 5 maanden. Om de loopsheid daarna blijvend te onderdrukken, moet zij elke 5 maanden de prikpil krijgen.
Stoppen met de prikpil
Nadat u met de prikpil stopt, treedt de eerste loopsheid meestal na 6 tot 7 maanden op.
Bijwerkingen
De meest voorkomende bijwerkingen van de prikpil zijn baarmoederontstekingen, baarmoeder- en eierstokafwijkingen, tumoren van de melkklieren, suikerziekte, onrust, meer drinken dan normaal, bijnierproblemen en beenmergdepressie. Daarom adviseren wij u om een operatie te overwegen als u de loopsheid van uw hond permanent wilt voorkomen.
Kijk hier voor informatie over sterilisatie.
