Door Jan Willem Baljet op
Regelmatig wordt mij gevraagd of ik mijn eigen huisdieren ook behandel. “Natuurlijk” roep ik dan heel stoer. Toen onze kat Doortje een deel van haar staart kwijt was geraakt door een ongeluk kon ik op dat moment weinig anders dan ingrijpen. Ik vond het vreselijk, want Doortje is een heel mooi en lief katje. Ik heb haar staart ingekort en nog steeds is ze een heel mooi en lief katje, maar …. met een hele korte staart.
Pippin (onze jongste telg, een Border terriër teefje van inmiddels 1 jaar oud) was 3 maanden geleden opeens loops. Het was mij wel al opgevallen dat haar vulva wat gezwollen was, maar op de 1 of andere manier leefde ik in de ontkenning dat ons meisje groot geworden was. Van de honden uitlaat service kreeg ik het te horen: ”Zou het kunnen dat Pippin loops is?” Hoe kon ik zo stom zijn om een loops teefje mee te geven aan onze honden uitlaat?
Vijf voor zes kwam ik hijgend aan bij de dierenwinkel om een hondenslip te kopen, ter bescherming van ons witte kleed en witte bank. Welke maat heeft ze? vroeg de mevrouw van de dierenwinkel. Ik koos uit 5 maten wat mij het beste leek. Thuisgekomen trok ik Pippin de ‘broek’ aan. Ze keek erg beteuterd en na 2 uur “zieligheid” besloten we dat de bank en het kleed toch al vies waren en dat we die net zo goed over 3 weken konden reinigen. Er volgden voor Pippin zware weken. Pippin mocht niet mee met de door haar zo geliefde honden uitlaat. We compenseerden dat door vaker te gaan wandelen, maar spelen met een grote groep honden zat er niet in.
Na 3 weken van nauwelijks merkbare loopsheid en een nog redelijk smetteloze bank, bleef haar vulva gezwollen. Ook al verloor ze geen bloed meer, de uiterlijke kenmerken bleven en de reutjes waren nog steeds op de versiertoer, zonder wederzijdse genegenheid trouwens.
We besloten dat ik Pippin zou gaan ”steriliseren”. Ik vertelde partner en kind dat ze de volgende ochtend nuchter moest blijven. Voor de zekerheid had ik ook nog een briefje op het aanrecht neergelegd NUCHTER!!!. De ochtend van de operatie stond ik onder de douche en hoorde opeens de honden brokjes in de bakjes kletteren. Ik stormde de douche uit en kon nog net voorkomen dat Pippin haar buikje vol had gegeten. Mijn dochter keek verbaasd naar al mijn blootheid en was zich van geen kwaad bewust, nuchter?, wat is dat?.
Na de koffiepauze was het zover. We zouden eerst een braunule (slangetje in een bloedvat) gaan plaatsen om haar vervolgens in slaap te brengen. Pippin zat voor me op de behandeltafel en ik had haar pootje al geschoren. Nu moest de braunule er in. Ik prikte en keek in haar oogjes. Dit was toch lastiger dan ik gedacht had. Had ze nu maar even tegengewerkt. In volste vertrouwen gaf ze zich over. Oké, dit moment heb ik gehad, dacht ik, de rest is routine.
Ik had mij voorgenomen een super klein sneetje te maken, zodat het voor Kiki zo min mogelijk zou opvallen. Met een haakje (wat we normaal voor poezen gebruiken) probeerde ik de baarmoeder op te hengelen. Je hebt, als je op zoek bent naar de baarmoeder bij een hond of kat, altijd een beeld hoe groot die zal zijn. Bij Pippin was ik op zoek naar een klein baarmoedertje met een doorsnede van ongeveer 3 mm. Toen ik deze niet snel vond werd ik toch wat zenuwachtig. Sta ik hier mijn eigen hond te opereren en kan ik na 20 jaar ervaring haar baarmoeder niet vinden. Van mijn vader heb ik altijd geleerd dat als er bij een buikoperatie iets buiten de routine gebeurt je de buik verder moet openen, het werd dus een iets grotere snee. De baarmoeder die ik aantrof was zeker niet van het formaat wat ik verwachtte. Het was zelfs zo groot dat ik hem in zijn geheel moest verwijderen. Pippin bleek een fikse baarmoeder ontsteking aan het ontwikkelen. De operatie duurde al met al 2 maal zo lang als ik gedacht had en verliep heel anders dan gepland. Mijn arme Pip.
De dagen erna verliepen vol zorg. We vertroetelden haar zo veel mogelijk, maar zelf was ze veel stoerder en rende binnen een paar dagen al weer door het huis. Inmiddels gaat Pippin weer, als van ouds, mee met de honden uitlaat service en verder ravot ze vooral met haar grote vriendin Doortje, de staartloze poes!
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet