Dit is een vraag die ons soms gesteld wordt. Vaak is het argument om de kater niet te laten castreren omdat het niet natuurlijk is. Dat het zielig is voor de kat om hem van zijn mannelijkheid te beroven.
Maar, wat is natuurlijk?
Territorium
Normaal gesproken zou een kater in het wild een territorium hebben van ongeveer 5 hectare groot. Hier vallen het kernterritorium en het leefgebied van de kater onder.
Kernterritorium
Het kernterritorium is de (kleine) plaats waar de kat eet, slaapt en speelt. Deze plek moet veilig en comfortabel zijn en wanneer nodig ook privé. Hij moet zich terug kunnen trekken in zijn kernterritorium en rust kunnen vinden zonder gestoord te worden door andere katten.
Leefgebied
Het leefgebied is het gebied buiten het kernterritorium. De wijdere omgeving wordt gebruikt voor de jacht, het afbakenen van grenzen en het vinden van krolse poezen.
Het verdedigen van je territorium is voor deze katers heel belangrijk, want als je dit verliest dan betekent dat verlies van je leefomgeving en moet je het elders zoeken.
In de maatschappij waarin we leven hebben we vaak meerdere katten in één huis en de buren vaak ook. Dit betekent dat onze katten worden gedwongen om samen te leven op een voor de kat veel te klein territorium. Katten zijn van nature solitair (alleen) levende dieren en ze leven in het wild dus niet in grote groepen samen.
Hier zijn wel uitzonderingen in. Dit heeft te maken met de aanwezigheid van genoeg voedsel voor de katten waardoor ze niet hoeven te jagen. Katten kunnen zich gelukkig dus wel goed aanpassen als ze in groepen leven, maar ondanks hun aanpassingsvermogen ontstaan er steeds meer gedragsproblemen.
Terug naar de ongecastreerde kater
Wat betekent het, als u of de buren een kater hebben rond lopen die niet gecastreerd is?
Deze kater zal met hand en tand zijn territorium verdedigen. Het kan heel goed zijn dat hij goed met de kat van de buren door één deur kan en dikke vriendjes is met de kat van de overburen, maar misschien niet met die kater een straat verder op.
Daarnaast zal hij sproeien om aan andere katten duidelijk te maken dat dit zijn territorium is. Misschien doet hij dat niet bij u thuis, maar dan gebeurt het wel in de tuin van de rest van de buren en misschien zelfs wel bij hun in huis wat natuurlijk helemaal niet prettig is.
Ongecastreerde katers zullen bijna altijd gaan zwerven, ze zullen veel en vaak van huis weg zijn, ondanks dat ze toch vaak even binnen komen om te eten. Dit zwerven doen ze in de hoop een leuke krolse poes tegen te komen. Om zijn genen door te geven zal de kater met zo veel mogelijk poezen proberen te paren en hier zullen dus veel ongewenste nestjes uit komen. Om er voor te zorgen dat er niet nog meer ''ongewenste'' kittens op de wereld komen, is het alleen al noodzaak om de kater te laten castreren.
De drang om maar op zoek te zijn naar een leuke poes is voor de kater stressvol en vaak zijn deze katten rusteloos.
De ongecastreerde kater heeft:
- Meer de neiging om weg te lopen en daardoor meer kans op een ongeluk.
- Vaker verwondingen (bijten en krabben) door vechtpartijen.
- Een hoger risico op besmettelijke ziektes zoals niesziekte, FIP en FIV (katten aids).
Daarnaast zijn er de kosten van de bezoekjes aan de dierenarts door het oplopen van wonden en pijnlijke abcessen. Ook komt vergiftiging van katten voor door mensen die het niet fijn vinden dat er steeds in de tuin of huis gesproeid wordt.
Al met al wel genoeg redenen om de kater wel te laten castreren. De beste leeftijd om de kater te laten castreren is vanaf 6 maanden leeftijd tot ongeveer een jaar.