Door Jan Willem Baljet op
Zoals ik al een paar maal eerder heb geschreven is Muis één van de meest ongecompliceerde honden van de wereld. Muis leidt haar eigen leven. Soms vindt ze het leuk om uit wandelen te gaan en soms ook niet. Ze is erg tevreden met haar huis en vooral met haar tuin. Spelen met andere honden doet ze niet graag, maar ze kan uren bezig zijn met haar speeltjes en vooral haar tennisbal.
Muis hebben we als pupje gekregen van een goede klant van de kliniek. Na het overlijden van een hond mochten we haar komen uitzoeken toen ze nog heel klein was. Het was een prachtig nestje Jack Russels. Net als hun moeder hadden ze allemaal een prachtig masker. Muis was de enige uitzondering. Muis is helemaal wit. Ze is geen albino, want ze heeft wel bruine ogen en als ze geplukt is zie je ook vaag zwarte stipjes. We waren gelijk verliefd op haar. De fokkers riepen nog: “neem nou zo'n mooie”, maar wij wisten het zeker.
Muis is nu bijna 13 jaar en de laatste tijd merken wij dat ze ouder wordt. Sowieso is ze doof (niet dat ze ooit al veel luisterde...), maar ze gaat ook rare dingen doen. Nooit heeft ze iets in huis kapot gemaakt, maar een half jaar geleden is ze 's nachts aan een deurpost gaan bijten. Na een eenmalige herhaling heeft ze dat sindsdien niet meer gedaan. Toen ik laatst voor de televisie in slaap was gevallen werd ik wakker van Muis die vol overgave tegen mijn onderbeen aan het rijden was! Ouders ontkennen seksuele gevoelens van hun kinderen vaak, maar van Muis, een teefje bovendien, weet ik zeker dat dit de eerste keer was.
Tijdens onze vakantie logeerde Muis bij mijn assistente. Muis wilde niet eten. Dit was in 12 jaar nog nooit voorgekomen en iedereen maakte zich zorgen. Muis werd onderzocht door mijn collega's en er werd bloedonderzoek gedaan. Niets was afwijkend op 1 teen na. Deze bleek pijnlijk te zijn, maar was dat de reden van het niet eten? Tegen heug en meug at ze af en toe wat blikvoer (Muis krijgt altijd brokjes droogvoer). Gelukkig kwamen wij snel thuis. Vanaf de eerste minuut was er niets meer aan de hand. Ik verbeeld me dat ze ons gemist heeft. Dit is raar, want Muis was altijd gek op logeerpartijtjes. Vorige week kwam een goede vriend van ons op bezoek. Rob brengt altijd hondenkoekjes voor Muis mee, dus als Rob komt staat Muis altijd te dansen en loeien van plezier. Deze keer niet. Toen Rob vroeg waar Muis was schrokken we ons rot. Wij hadden haar ook al even niet gezien. We vonden haar op haar kussentje. Ze bewoog niet meer. Rob verbleekte en ook wij werden nogal zenuwachtig van die roerloze hond op het kussen. Toen ik bij Muis stond zag ik dat ze nog ademde. Ik moest haar een paar keer porren voordat ze wakker werd en het duurde nog even voordat ze Rob zag. Opgelucht haalde we adem en alsof er niets aan de hand was begon Muis weer te joelen van plezier.
Muis wordt ouder/dover en wellicht ook een beetje vergeetachtig en dat realiseren we ons goed. Tot onze grote vreugde heeft Muis ook een nieuw spel uitgedacht. Ze gooit haar tennisbal in de vijver om vervolgens net zolang (soms heel lang) te wachten totdat de Koi's hem weer naar de kant duwen. Slim he van zo'n oude bes?
Met vriendelijke groet,
Drs. J.W. Baljet