Een kat zonder snorharen is als een vis op het droge. Onze katten hebben hun snorharen hard nodig; niet als versiering, maar als sensoren.
Gevoeligheid tastharen
Smalle doorgangen en hoge hindernissen vormen voor een kat geen probleem. Niet eens in het pikdonker. De tastharen zijn zo gevoelig dat ze, als ze iets aanraken dat een tweeduizendste van de dikte van een haar van een mens heeft, dit waarnemen. Ze reageren op het kleinste briesje. Dankzij deze bijzondere haren kan de kat zich in het duister ruimtelijk oriënteren en afstanden meten.
De snorharen zelf bevatten geen zenuwen maar ze zitten in een wortel die uit twee lagen bestaat. Tussen deze twee lagen bevindt zich een soort kokertje dat met bloed is gevuld en “bloedsinus” wordt genoemd. Als een tasthaar iets aanraakt buigt het kokertje door en beweegt het bloed in de bloedsinus zich. Het kokertje is voorzien van zenuwen die meteen na de aanraking de informatie aan de hersenen doorgeeft. 's Nachts is het vermogen van de tastharen vooral belangrijk. Want een kat zou zonder zijn tastharen zich niet in het duister kunnen voortbewegen en dus ook niet succesvol kunnen jagen. Dankzij de snorharen kan de kat zelfs de lichaamsomtrek van zijn slachtoffer waarnemen en het lichaamsdeel vinden waar hij zijn dodelijke beet moet zetten. Op de kin en bovenlip zitten de langste en meeste snorharen. Tijdens het eten en tijdens een gevecht worden de snorharen achterover gelegd zodat ze niet in de weg zitten. Tijdens een begroeting worden ze voorover gelegd. De kat kan de bovenste rijen snorharen onafhankelijk van de onderste rijen bewegen. De tastharen boven de ogen en op de wangen melden gevaar. Ook op de achterzijde van de voorbenen bevinden zich tastharen die echter veel korter zijn.
Alle tastharen zijn heel stevig verankerd en zitten drie maal zo diep als de overige haren van de vacht. Uiteraard kunnen snorharen ook eens uitvallen. Maak je geen zorgen als je eens een snorhaar van je lieveling vindt. Hij groeit weer aan. Maar je mag deze haren nooit afknippen!
Truc van mama
Kittens worden blind en doof geboren, met snorharen die volledig werken. Om te voorkomen dat hun jongen te ver van het nest lopen, bijten moederpoezen soms een stuk van de snorharen van hun baby's af en beperken op deze wijze drastisch de bewegingsvrijheid van hun jongen.
In 2007 moest in Oostenrijk een 23-jarige student in de medicijnen voor de rechter verschijnen omdat hij tijdens een feestje de snorharen van zijn eigen kat had afgeknipt. Volgens getuigen was aan dit incident de discussie voorafgegaan of katten zich ook zonder snorharen kunnen oriënteren. De student beweerde dat de haren alleen ter versiering dienden, pakte een keuken schaar en maakte vervolgens foto's van het dier dat doodsbang in een hoekje van de kamer was weggekropen. Een van de gasten deed aangifte tegen de dierenbeul. Tijdens de rechtszitting weet de man de hele zaak aan zijn beschonken toestand. De rechter veroordeelde hem desondanks tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden.
