Door Jan Willem Baljet op
Inmiddels is het een half jaar geleden dat onze poes Doortje verdwenen is. We hebben erg gezocht en altijd hoop blijven houden. Nog steeds word ik alert als ik een zwarte kat buiten tegenkom, maar tot nu toe hadden ze altijd een lange staart en dit klopt niet bij Doortjes signalement.
Doortje was een zeer aanwezige poes en deze levendigheid in huis wordt erg gemist door ons en onze Border terriër Pippin. Doortje en Pippin speelden samen, gingen samen de tuin in en sliepen samen.
Al eerder had onze dochter Kiki gevraagd of we op zoek zouden gaan naar een nieuwe poes. Voorwaarde zou wel zijn dat het een kitten moest worden om haar goed te kunnen laten wennen aan Pippin.
Twee weken geleden werd ik gebeld door een klant dat ze een nestje had met 2 Somalische kittens. Zowel de fokster, haar poezen, de kater en de kittens die ze fokt ken ik goed. Het zijn katten die mij erg aanspreken. Ik vroeg of ze nog huizen zocht voor de kittens en toen dat het geval bleek te zijn vroeg ik of ik die middag mocht komen kijken.
Als wijs advies geef ik in de praktijk aan dat, als je de eerste keer gaat kijken, niet je kinderen mee moet nemen, want dan heb je geen keuze meer. Op de fiets ging ik die middag naar de fokster toe. Ik nam mij voor kritisch te zijn en goed te kijken naar het gedrag van de moeder en kittens. Vervolgens zou ik er thuis over nadenken om daarna pas met mijn huisgenoten overleggen.
Bij de eerste aanblik was ik al verkocht. Na 4 minuten hoorde ik mijzelf zeggen: “Eigenlijk zou ik ze wel allebei willen”. Op de fiets naar huis overdacht ik wat ik gedaan had. Twee kittens gekocht zonder goed onderzoek (had ik de moeder eigenlijk wel gezien?), zonder de bezinningsperiode en als ergste nog zonder overleg met het thuisfront. Geruststellend bedacht ik mij dat ik de fokster nog zou kunnen bellen om van de koop af te zien. Wel zou ik dan behoorlijk mijn gezicht verliezen.
Thuisgekomen kon ik het allemaal niet voor mij houden en met tranen in mijn ogen van geluk vertelde ik het goede nieuws. Ik zag iedereen opgelucht adem halen. Allen waren ze het eens met de aanschaf en van niemand kreeg ik iets naars te horen. Eindelijk was er zicht op, dit keer twee, vrolijke huistijgers.
Met vriendelijke groet,
Jan Willem