Kerst

Het is weer zover, de kerstboom komt in huis. Vanaf Kiki’s 4e jaar laten we haar de boom uitzoeken en, zoals het kinderen betaamt, geldt voor haar: hoe groter, hoe beter. En dus zien we onszelf met ons vier meter hoge plafond vaak voor de onverkwikkelijke taak een XXL versie dennenboom vanaf onze favoriete kerstbomenstal bij het Frans Halsplein naar het Kenaupark te sjouwen.

Wie heeft bedacht dat je een buitenboom binnen moet zetten, heeft vast geen huisdieren gehad. Want buiten het traject boom in huis krijgen, rechtop zetten (waarbij de hele kerstgedachte enigszins uit beeld raakt) en optuigen, wat ook nog een hele taak is, zijn het vooral de dieren die in opperste staat van verrukking zijn. Zomaar een stuk buiten binnen!

De mannen Joep en Binky nemen het toch al niet te nauw met de niet-binnen-plassenregel, maar nu is het alsof we er zelf om hebben gevraagd. De geur van het bos, die heerlijke luchtjes, het vraagt erom gemarkeerd te worden en met deze koude natte dagen is het ook nog is een stuk comfortabeler dan de tuin. Natuurlijk zijn we erop voorbereid; onder de boom ligt een laken met daarop een grote lap plastic; het laken om bij de ontmanteling de meeste naalden op te vangen, en het plastic om… nou ja, dat is ondertussen duidelijk.

Tegelijkertijd is zo’n grote boom ook een hele schattige verstopplek voor de honden. Als echte kerstschaapjes liggen ze onder de boom heerlijk te slapen. En ook Poes Poppie neemt haar aandeel in de kerstvreugde. Ze heeft niet alleen een boom om in te klimmen, maar ook glimmende vogeltjes met gevederde staarten om uit de boom te meppen en er trots als een pauw mee door het huis te banjeren.
Of we na dit relaas nog steeds van de kerst genieten? Ja hoor, ondanks alles vormen we een heel gezellig kerstgezin, waarin het buiten alle ondeugd draait om liefde, vergeving, stoffer en blik, emmertje sop en een dosis humor.
Volgend jaar nemen we een heel klein boompje op een tafel, maar voor nu allemaal een hele fijne kerst!

Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet