Het geven van keukenzout wordt op internet nog steeds genoemd als een alternatief om uw dier te laten braken. Het gebruik van zout wordt tegenwoordig sterk afgeraden als braakmiddel vanwege het risico op een zoutvergiftiging.
Zout heeft een irriterende werking op het slijmvlies van het maag-darmkanaal. Dit leidt tot braken en diarree en het verlies van eetlust. Er ontstaan zweren op het slijmvlies van maag en darmen. Door de hoge concentratie van het zout in het bloed wordt er vocht onttrokken aan allerlei cellen. Dit leidt tot oedemen. Wanneer ook de zoutconcentratie in de hersenen stijgt dan leidt dit ook hier tot een beschadiging van cellen, bloedingen en infarcten met neurologische klachten (zoals epilepsie) tot gevolg. Recent zijn 2 gevallen beschreven waarbij het geven van zout fataal afliep. Beide honden overleden aan de gevolgen van een zout vergiftiging. Toxische effecten kunnen al optreden vanaf 1,9 gram per kg lichaamsgewicht. Als deze hoeveelheden niet leiden tot braken is de gevaarlijke grens snel bereikt. Bij hersenverschijnselen (zoals epilepsie) is de prognose erg slecht.
Hoe laat ik mijn dier dan wel laten braken?
Ten eerste zullen we bespreken of het wel verstandig is om een dier te laten braken. In sommige gevallen kan een scherp voorwerp of een bijtende stof nog meer schade aanbrengen als deze nogmaals door de slokdarm gaat. Als we besluiten het dier te laten braken doen we dat met een injectie die braken opwekt, we kunnen dan meteen controleren of het “verdachte” voorwerp daadwerkelijk is uitgebraakt. Na deze injectie zullen we een medicijn geven wat het misselijke gevoel weer opheft.