Mijn vader heeft 2 Siamese katten. De poes heet Keetje en haar zoon Kootje. Hij noemt ze zijn mantelzorgers en die status maken ze meer dan waar.
’s Ochtends begint het natuurlijk met het uit bed halen van de gemantelde. Vervolgens moet er gegeten worden. Omdat het 2 Siamezen zijn verloopt de communicatie vrij duidelijk. Geen eten krijgen is immers geen optie. Gedurende de dag gaan ze vaak naar buiten, maar komen om het half uur even kijken of het nog goed gaat.
In de praktijk krijg ik natuurlijk vaak verhalen te horen hoe belangrijk huisdieren voor mensen zijn. Helaas is het bij oudere mensen vaak een dilemma om aan een nieuw huisdier te beginnen. Na het overlijden van hun huisdier vertellen de mensen mij vaak dat dit dier de laatste was.
Ik vind dat zonde. Er zijn altijd mogelijkheden. Stichting Oopoeh www.oopoeh.nl is één van mijn favorieten. Probeert u, na het zien van de filmpjes, maar eens uw ogen droog te houden.
Stichting Oopoeh koppelt mensen met huisdieren, die een oppas zoeken, aan mensen die graag op huisdieren passen maar niet de mogelijkheid hebben er zelf één te hebben. Een andere mogelijkheid is natuurlijk een ouder herplaats-dier op te vangen. Hiervan zijn er genoeg.
Mijn eigen hondjes gingen vroeger vaak met een vrijwilliger naar bejaarden- en verzorgingshuizen. In de ochtend gaf ik ze dan geen eten, want gedurende de dag werd dat ruimschoots gecompenseerd. Ze kwamen altijd vrolijk en rond terug.
Ook kleeft er soms een nadeel aan onze behaarde mantelzorgers. Mijn vader is laatst gestruikeld over Kootje. Natuurlijk schoot mijn vader niet op met opstaan, onder de douche gaan en eten geven, maar hem dan laten struikelen? Hij was flink blauw, maar zijn sleutelbeen dat jaren eerder door een val van zijn plek was geschoten zat nu weer keurig op de plek.
Mantelzorgers zijn soms hardhandig, maar ze hebben het beste met je voor.
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet