Als dierenarts krijg ik vaak de vraag of ik zelf ook dieren heb. Thuis hebben we twee lieve katten: rode kater Eek en cyperse poes Pien.
Deze twee brengen ons thuis een hoop gezelligheid. Met hun eigen karakters en gewoontes geven ze ons veel plezier en liefde. Als je je katten al jaren kent, dan kun je ze uittekenen. Ze zijn zo lekker voorspelbaar, van hun hoeft het niet zo nodig anders. Ze lopen dezelfde route door je huis. Liggen op dezelfde plekjes. Geven vaak even een miauwtje als groet als ze naar je toe komen.
Helaas zijn ze nooit de beste vrienden geworden, eigenlijk zijn ze tot elkaar veroordeeld. Gelukkig is er gaandeweg de jaren wel wat tolerantie ontstaan. Ze dulden elkaars aanwezigheid, maar echt knuffelen of samen spelen? Dat is uitgesloten. Soms zitten ze redelijk dicht bij elkaar op een zonnige plek, ietwat ongemakkelijk. Eek moet vaak het onderspit delven, de kleinere Pien heeft de broek aan. Af en toe komt er ook wat venijn boven. Wanneer één van de twee door het luik gaat, wil de ander nog weleens een tik op de billen verkopen.
Eek, onze huiselijke rode kater
Eek is een rode kater met een groot hart voor comfort. Terwijl sommige katten de wijde wereld intrekken, blijft hij het liefst dichtbij huis. Even door het luik de tuin in, en via de steeg naar de voortuin. Prima veilige plek om de boel te observeren. Hij heeft zijn vaste plekjes: het bed van onze zoon of de bureaustoel in de werkkamer. 's Nachts is het voor ons oppassen geblazen, hij ligt in het donker graag op de trap. Eek heeft buiten soms pech, hij is niet de held van de buurt. Zo eindigt een aanvaring wel eens met wat korsten erbij en plukken haar minder.
Pien: onze zomerse avonturier, winterse bankhanger
Pien is een Cyperse poes met een seizoensgebonden persoonlijkheid. In de winter lijkt ze een andere kat: lui, slaperig en altijd op zoek naar warme plekjes, zodra het kan ligt ze op schoot en anders gewoon op de bank op een dekentje. Zodra je op de bank zit, plakt Pien erbij. In de winter wordt ze altijd wat voller, veel wordt er niet gedaan. Maar zodra de temperatuur stijgt, is ze niet meer te houden. In de zomer is ze vaak buiten te vinden, genietend van haar vrijheid. Ze zit dan een stuk verderop lekker in het hoge gras bij het water. Vaak slaapt ze zelfs ook buiten. Ze komt dan binnen om te eten en gedag te zeggen, en dan gaat ze weer. Het is een communicatieve poes die graag met ons ‘praat’. We zijn dan blij haar weer even gezien te hebben.
Thuiskomen in een huis met katten is heerlijk.
