Door Jan Willem Baljet op
Vorige week vroeg mijn partner Steven of ik met hem meeging om in Hilversum kandelaren op te halen die hij op een veiling had gekocht.
Steven is geboren in Hilversum en, omdat we het foute adres in de navigatie hadden ingetoetst, zagen we meer van Hilversum dan noodzakelijk was. Het huis van oma was helaas weg, maar de plek waar het stond heb ik gezien!
Op de terugweg werd ik gebeld. Pippin (Border terriër) was zoek! Onze hondenuitlaat kon haar in huis en in de tuin (onze dieren kunnen altijd naar buiten) niet vinden. Marie en Joep stonden van enthousiasme luid te blaffen, maar Pippin helaas niet.
Direct werd er een SAR (Search and Rescue) team geformeerd. Dochter Kiki was thuis en zij nam direct met assistente Priscilla de leiding. Alles werd uitgekamd. Alle kamers en kasten in huis en de complete omgeving werden uitgeplozen.
In de auto liep ondertussen de spanning flink op. We moesten snel naar huis om mee te zoeken. Pippin zoek en wij waren niet in de buurt! Ik maakte de opmerking dat Pippin nooit ver van huis zou weglopen. Steven wist dat niet zo zeker. De spanning was nu op het hoogtepunt. De enige keren dat ze zoek was, zat ze immers in een konijnenhol in de duinen.
Border terriërs werden gefokt voor de vossenjacht. Ze zijn niet al te groot en kunnen zo makkelijk in een vossenhol. Dat is ook de reden waarom hij zo’n dikke, stevige staart heeft: om hem weer uit het hol te kunnen trekken als hij vastzit.
Direct belde ik Kiki met de instructie om haar zoekacties te staken en op haar buik liggend met haar arm in het hol van Vlinder (ons helaas overleden konijn) te zoeken naar de staart van Pippin. Dat was inderdaad de plek waar Pippin zat. Toen ze eruit was, dook ze direct het hol weer in, maar kwam er dit keer zelf weer uit.
Het hol is nu dicht.
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet