Vermist

Ook ons kan het gebeuren. Sinds een week zijn we onze dierbare poes Doortje kwijt. Het viel ons vrijwel direct op.

Gedurende de dag zijn er vele momenten waarvan je weet dat je Doortje zou moeten tegenkomen. Mijn partner vroeg mij op zondagmiddag of ik haar had gezien. Ik wist zeker dat ik haar de voorgaande avond nog geknuffeld had, maar inderdaad, die ochtend niet.

Eerst denk je: dat komt wel goed, ze is gechipt en zo'n mooie, aanhankelijke poes moet iemand vinden. Natuurlijk alle buren gevraagd en de hele wijk doorgelopen. Bij iedere miauw van de buurtpoezen ging ons hart sneller kloppen.

's Nachts wakker worden en toch nog maar even een rondje door de buurt lopen. Melding gemaakt bij de Dierenbescherming en nog een aantal sites. Facebook (Dank voor de steun!). Alle andere dierenartsen in de omgeving gemaild. Niets lijkt te helpen. Van alles gaat door je hoofd, maar speculaties hebben weinig nut.
Natuurlijk is het voor alle gezinsleden erg dat ze vermist wordt. Pippin (onze jongste telg, een Border terriër) mist haar misschien nog wel het meest. Gedurende de dag waren er diverse speelmomenten, waarna ze weer naast elkaar in slaap vielen.

Om Pippin een beetje afleiding te geven ging ze afgelopen weekend met vrienden mee naar hun vakantiehuis in Frankrijk. Tijdens wandelingen kan Pippin wel eens wat minder goed luisteren, vooral als ze een konijn op het spoor is. Uit angst om nog een huisdier kwijt te raken heb ik direct een GSM tracker aangeschaft. Dit is een klein apparaatje wat je aan de halsband kan bevestigen. Er zit een sim kaart in en je kan het dus bellen. Na een halve minuut krijg je een sms bericht met de positie, de snelheid, de batterijlading en een link naar Google maps. Handig dus als je je huisdier kwijt bent.

Onze vrienden vertrokken en na een half uurtje besloot ik Pippin maar eens te bellen. Ze reed met 85km per uur op de A9. Dat was raar, want ze hadden al veel verder moeten zijn. Toch maar even met de vriendin zelf gebeld. Ze waren voer voor hun eigen hond vergeten en ze hadden besloten dat nog even te gaan halen. Die dag, uit pure nieuwsgierigheid, nog een paar keer gebeld totdat ik zag dat Pippin was aangekomen in het Franse dorpje. De volgende dag kreeg ik geen sms bericht meer op mijn bellen. Direct ongerust. Vriendin gebeld, maar ook geen contact. Een half uur later kreeg ik van Pippin een bericht dat ze weer thuis was. Kennelijk waren ze gaan wandelen in het bos en was er niet overal GSM dekking. Inmiddels had Pippin mij zo vaak ge-sms't dat ik bang was dat haar beltegoed op zou raken. Gelukkig kan ik dat online opwaarderen.

Wat Doortje betreft hopen we nog steeds dat ze ineens door het kattenluik loopt en zich weer als vanouds tegen Pippin aan vleit.

En ja, ik heb de tracker al klaarliggen.

Met vriendelijke groet,

Jan Willem

N.b. vlak voor het versturen van deze nieuwsbrief, is Doortje terug gevonden door vrijwilligers van de dierenambulance en liefdevol opgevangen door collega's van het Dierenziekenhuis Haarlem.