Door Jan Willem Baljet op
Puppy liefde
Inmiddels is onze pup geboren en haar moeder heet Lotje. Lotje is een hond van een klant van de kliniek. Lotje is een kleine, rode Border terriër van het “oude type”.
Ze is precies het hondje wat ik voor ogen had toen we bedachten dat we weer een hondje wilde nemen. Toen ik hoorde dat de eigenaar met haar een nestje ging fokken was ik er als één van de eerste bij.
Mijn eerste Border, Pleun, was ook een rode border. Tegenwoordig zijn borders populair maar de rode border en zeker de kleine, zie je nog minder. Nu worden er meer grizzles & tan gefokt. Dat is bruin met zwart en grijs. Mijn laatste Border, Vlieg, was van het “nieuwe type”, hoog op de poten, net een slag groter en grizzle & tan.
Twee weken geleden mochten we voor het eerst komen kijken. Natuurlijk was ik benieuwd naar het “nestje”, maar in de kliniek zie ik veel puppy's. Ze zijn allemaal even schattig, maar echte karakters hebben ze nog niet. Mijn vader zegt altijd: “zelfs ik was als baby schattig”. Wij gingen vooral omdat onze dochter, Kiki, niet meer kon ophouden over “haar” puppy en ik benieuwd was hoe het met Lotje ging.
Lotje was blij met het bezoek. We hadden voor alle puppy's (het zijn er maar liefst 7) en voor Lotje speeltjes meegenomen. Lotje en de pups keken er niet naar. Ze was veel te druk bezig om voor haar kroos te zorgen, het geduld en de gelatenheid van een teefje verbaasd me elke keer weer, gedwee lag “moeders” op haar zij terwijl de meute probeerde zo snel en zo lang mogelijk een tepel te bemachtigen en te behouden, waarbij ze over en door elkaar heen buitelde. Lotje is een fantastische moeder en ondanks dat haar vacht duidelijk nog een beetje de oude glans moet terugkrijgen is ze meteen weer die enthousiaste hond die met trots haar kinderen showt.
Kiki's oog viel op de aller kleinste en donkerste pup die zich piepend en onhandig een weg baande naar haar favoriete tepel.
Het is zo heerlijk herkenbaar, dat wat er het meest nooddruftige en ontroerendst uitziet is voor kinderen en trouwens ook heel veel volwassenen het aantrekkelijkst.
Meestal krijgen alle rode borders puppy's uit een nest min of meer dezelfde vacht en blijft de kleinste van het nest niet perse het kleinste. Binnen een paar weken kun je de pups vaak nauwelijks uit elkaar houden en zie je alleen nog verschil in grootte tussen de mannetjes en vrouwtjes.
Wel begint dan het karakter van de individuele honden duidelijker te worden en is dat wellicht een slimmer moment om te kijken welke doerak het beste bij ons gezin past.
Maar ja, Kiki heeft haar zinnen gezet op die pup en is er van overtuigd dat die de allerliefste van de hele roedel is. Deze week mochten we weer op bezoek komen. De puppy's zijn aan het rennen, springen en vechten. Inmiddels hebben ze ook echte tanden. Zodat zelfs de kleinste goed van zich kan afbijten.
Met vriendelijke groet,
Drs J.W. Baljet