Vroeger werd er van dierenartsen een koelbloedig optreden gevraagd. Professioneel, zonder je emoties te tonen. Gelukkig zijn die tijden veranderd. Eigenaren van huisdieren stellen het vaak erg op prijs als je meeleeft. Natuurlijk moet je bij het laten inslapen van een huisdier niet harder huilen dan de eigenaar, maar je mag wel laten zien dat het je aangrijpt. Vele dieren kennen we even lang als de eigenaren en we hebben dan ook het wel en wee meegemaakt.
Ik geloof niet dat men mij als overdreven emotioneel ervaart en ik denk, dat ik in bepaalde situatie zelfs koel kan overkomen.
Mijn vader sloot het leven, en dus de relatie tussen huisdier en baas, vaak af met de beruchte woorden “maar U heeft er toch jaren plezier van gehad?!”. Nog steeds komen er klanten die dit aanhalen bij de euthanasie van een trouwe huisgenoot. Van een afstand vergeten we wel eens dat het dier, buiten een huisdier, ook vaak een hele goede vriend(in) is.
Jip, de Jack Russell van de moeder van mijn dochter, moest twee weken geleden worden geëuthanaseerd. Een agressieve vorm van kanker had het arme beest doorwoekerd en maakte elke vorm van levensrekking meer een straf dan een zege. Nuchter als moeders is besloot ze twee dagen na de fatale einddiagnose dat het welletjes was en zo kwamen we allemaal samen om Jip nog even een laatste knuffel en aai te geven.
Natuurlijk spraken we van te voren af om stoer te blijven en Jip niets te laten merken van ons verdriet, dat zou hem alleen maar nerveus en onrustig maken. Natuurlijk hielden we het toch niet droog en alhoewel Jip zich gelaten liet prikken was er ook die waakzaamheid van ‘wat gebeurt hier nou?’
Achteraf had ook ik, de doorgewinterde dierenarts, het even te kwaad. Het was niet alleen het afscheid van een lief dier maar ook een afsluiting van een tijdperk. De geboorte van Kiki en het opgroeien van haar met die stoere druktemaker. Haar nooit meer Jippieeeeee horen gillen bij het gooien van de bal.
Ja, ook ik moet altijd even slikken bij het afscheid van een huisdier, ook dat van u.
Bij het vaarwel dacht ik,
Lieve Jip bedankt voor de tijd in ons leven.
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet