Het eerste huisdier

Vanaf mijn geboorte hadden we al dieren in huis. Eigenwijze kat Zwerver, die lief was maar ook zomaar ineens kon uithalen. Die kreeg gezelschap van Golden Retriever Goldie, die we ruim 15 jaar hebben gehad. Toen Zwerver overleed kregen we kater Tomkin. En na de dood van Goldie kwam Mick, een reu met een lastig verleden. 

Toen ik naar Antwerpen ging om te studeren, miste ik het hebben van huisdieren, en heb ik meerdere ratjes gehad. Enorm slimme dieren, ik heb er veel plezier van gehad. Ze mochten spelen met de ratjes van huisgenoten, en hadden een zeer grote kooi in mijn kamer. Elk weekend dat ik naar huis ging, gingen de ratjes weer mee op en neer. Het nadeel was wel dat ze allemaal maar kort leefden. 

Tijdens 1 van mijn eerste banen als dierenarts kwam een taxichauffeur een verwilderd, mager kitten binnen brengen. Ik schatte haar op amper 4-5 weken oud. Ze was in de berm gevonden. Zwart met wat witte vlekjes, en wat te korte pootjes voor haar lichaam. Eerst heb ik haar nagekeken, ontwormd en ontvlooid. Ik zou wel voor haar zorgen totdat er iemand kwam die haar mistte. Uiteraard kwam die niet, en inmiddels was ik al verkocht. Ik noemde haar Merlot. Wat was ik blij dat ik eindelijk mijn eigen kat had. Ook zij reisde veel met me mee naar waar ik ook maar heen ging. Een half jaar later kreeg ze gezelschap van een 5 maanden oud kitten, Pinot genaamd. 

Met Merlot heb ik altijd een bijzondere band gehad. Dat zal zeker komen omdat ze al van zo jongs af aan bij me was, maar ze had ook een erg lief karakter. Elke avond lag ze in mijn armen bij me op de bank. Inmiddels was de familie uitgebreid met kat Eek en hond Joep van mijn partner Laurens. Merlot vond het allemaal erg gezellig met de nieuwe kat, in tegenstelling tot Pinot die hem wat minder leuk vindt. 

Afbeelding
Kat Merlot

Inmiddels was haar naam verbasterd van Merlot, naar Lootje, Pocoloco, Pokpok etc. 

Het was een bijzondere kat en te goed van vertrouwen. Het liefst lag ze te rollen op straat, in het zonnetje. Ze hoorde onze auto altijd aankomen, waardoor ik altijd moest uitstappen om haar in de auto te zetten voordat ik kon inparkeren. 

Helaas heeft haar leven veel te kort mogen duren. Ze werd naast ons huis overreden, en was (gelukkig) bijna op slag dood. Ik heb toen voor het eerst in mijn leven echt ervaren hoe enorm verdrietig je kunt zijn nadat je je huisdier op zo’n manier verliest. Ik was een tijd ontroostbaar, omdat ik zo’n bijzondere kat had verloren. Ook al was haar geboortedatum geschat, de volgende dag zou ze 10 jaar zijn geworden. Ik heb haar laten cremeren en haar as staat nog steeds in de woonkamer, met een mooie foto ernaast. 

In het begin dacht ik haar continu te zien, als ik ergens iets zwarts met wit zag. Tot vanmorgen nog, toen mijn hersenen door mijn zwart-witte gympen in de kamer weer even in de war raakten. Gelukkig slijt verdriet en zie je daarna de fijne momenten, en ben je dankbaar een kat zoals zij te hebben gehad. 

Op alle (behandelings)overeenkomsten zijn van toepassing de Algemene voorwaarden van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, gedeponeerd ter griffie van de Arrondissementsrechtbank te Utrecht onder nummer 22/2008.