Met “de afspraak” bedoel ik hier de afspraak die een eigenaar met ons maakt voor het euthanaseren van zijn of haar geliefde huisdier. Die afspraak komt nooit zomaar, er is meestal veel aan vooraf gegaan.
Waarschijnlijk is iedereen het ermee eens dat een dier wat ondraaglijk lijdt, zonder uitzicht op een betere toekomst, het beste zo snel mogelijk uit zijn lijden verlost kan worden.
Wat is ondraaglijk lijden trouwens?
Voor veel mensen staat het hebben van veel pijn bovenaan, maar er is natuurlijk veel meer. Uitputting, misselijkheid en depressiviteit zijn andere voorbeelden. Een aangereden kat die zo verwond is dat hij nooit meer beter kan worden, laten we meestal snel inslapen. Anders is het voor dieren die niet acuut slecht zijn, maar die langzamerhand minder worden.
Wanneer maak je dan de afspraak?
Vaak zie je die dieren gedurende maanden een paar keer op het spreekuur. De eigenaar wil weten of we nog wat kunnen doen om het leven voor het dier wat aangenamer te maken. Meestal is er veel contact via de e-mail of telefoon.
Mensen worden soms onzeker gemaakt door hun omgeving. Tijdens het uitlaten bijvoorbeeld krijgen ze, goed bedoeld, het advies om het dier in te laten slapen. Niemand kent echter zijn of haar dier beter dan de eigenaar zelf. De eigenaar kan dan ook vaak goed beoordelen of een dier er nog “zin” in heeft. Komt hij of zij je begroeten als je thuiskomt? Wil je kat het laatste beetje yoghurt van je ontbijt nog steeds uitlikken omdat hij dat al 18 jaar doet?
Voor mij is een criterium: kan het nog beter worden of alleen maar slechter? Anders dan mensen hoeft een dier geen afscheid te nemen van het leven. Wij weten immers wat dood gaan, inhoudt, het dier niet.
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet