Door Jan Willem Baljet op
Poes Poppy houdt van vogels en muisjes, om mee te spelen, om op te eten en natuurlijk om trots aan ons te tonen. Ze legt het onfortuinlijke slachtoffer triomfantelijk voor ons neer alsof ze wil zeggen: "Vanavond heb ik voor jullie gekookt".
Mijn dochter wordt nijdig als ze Poppy betrapt en vindt het belachelijk dat een huisdier, dat goed te eten krijgt, alsnog op jacht gaat! Zelf is ze strikt vegetariër. We kunnen haar uitleggen dat het in de aard van het beestje zit, maar daar neemt ze geen genoegen mee.
Was het vroeger af en toe een muisje, tegenwoordig zijn het er meer. Logisch, met een eendenparadijs vol stro en eten en altijd groenvoer voor konijn Bobbie. De muizen en vogels varen er wel bij. Soms zien we Poppy een muis met huid en haar naar binnen werken. Elke keer ben ik weer stomverbaasd hoe ze dat voor elkaar krijgt.
Vervelender is het dat ze af en toe een muis mee naar binnen brengt, er mee speelt en vervolgens weer laat ontsnappen.
Een paar weken geleden zagen we voor het eerst dat de ontsnapte muizen zich ook bij ons in de keuken thuis voelen. Half opgeknabbelde bouillonblokjes, aangevreten Sultana's en theezakjes. Onze hulp is gelukkig niet bang voor de kleine rakkers en komt ons de schade aan de etenswaar laten zien.
We houden niet van muizengif, zeker niet in een huis met loslopende honden en een kat. Een muizenval voelt ook niet lekker. Dus proberen we de muis te vangen met een 'inloopval'. Meestal trappen de muizen daar niet in en gaan ze liever op rooftocht door de voorraad.
Dus, gruwelijk of niet en tot weerzin van mijn dochter, sluit ik Poppy soms een uurtje op in de keuken met de tekst: ZET 'M OP POES!
