Door Jan Willem Baljet op
Voedertijd is bij ons altijd even een hectisch moment; ergens in de opvoeding van de honden is het een beetje misgegaan. 's Morgens begint het al.
Eerst snel de Chihuahua van mijn dochters bed plukken en op mijn blote voeten de tuin in om hem een plaskans te geven. Ondertussen rent Joep al joelend door het huis, blij dat het weer ochtend is! En vooral ETENSTIJD. Het voederen van de kudde gebeurt tegenwoordig gefaseerd. Terwijl Binky en Pippin lastige eters zijn, ligt Joep op de loer. In het verleden schrokte Joep zijn eten naar binnen om vervolgens al hoestend en pruttelend de bakken van de anderen te belagen. Dus eerst Joep en dan de rest.
Binky moet elke dag zijn medicijnen en dat is bij ons, net zoals bij veel van onze klanten, elke dag weer een klein drama. Verkleed in smeerworst, gemengd met natvoer en ja, zelfs in een wrap van rosbief worden de pillen aangeboden en nog krijgt hij het voor elkaar om na een minuut de capsule keurig schoon naar buiten te spugen.
Onderwijl staat poes rondjes rond mijn benen te draaien, zodat ik struikelend ook haar bakje kan vullen. Poes hoeft eigenlijk geen natvoer, maar is gek op de gelei dus de blokjes worden nauwkeurig drooggelikt. Zo, alles binnen heeft zijn portie gehad!
Buiten zwelt ondertussen het gesnater van de eenden aan en de kippen staan al tegen het kattenluik te tikken. Toch is het verzorgen van de buitenmenagerie ook een moment van rust, het landelijke leven op een postzegel. De eenden zijn makkelijk: beetje voer in de bak, een halve krop ijsbergsla en ze snateren zich er vrolijk doorheen.
De kippen zijn ronduit hilarisch. Als ik de serredeur open doe, komen ze eraan gespurt en gedragen ze zich als puppy's. Ze springen nog net niet in mijn armen. Graan en zaden vinden ze lekker, maar eigenlijk wachten ze op de restjes van ons avondmaal: beetje pasta, bakje sla en vooral een hele tomaat vinden ze fantastisch. Vlaamse reus Vlinder duikt op de andijvie, terwijl onze Franse hangoor ijsberg sla prefereert. Zo heeft iedereen zijn eigen voorkeur. Eigenlijk zijn de Koikarpers de enige die zich lijdzaam in hun wintervlokkendieet voegen.
Zo, en nu ga ik even ontbijten!
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet