Door Jan Willem Baljet op
Onze laatste vakantie was wat omstreden. We kregen een aanbod van vrienden om een weekje in hun huis in Alicante te logeren. Dit aanbod was ons al vaak gedaan en eerlijk gezegd had ik er wel zin in om tijdens een, voor mij, aangename temperatuur (24 graden) Zuid Spanje te bekijken. Heerlijk onbekommerd in een huis aan zee, waar alles aanwezig is. Helaas hadden we onze dochter Kiki in die beslissing niet betrokken, waarop ze gezien haar leeftijd (11 jaar) zeker recht op heeft. Tickets gekocht, auto gereserveerd en Kiki verrast met onze vakantie, stom natuurlijk. Uiteindelijk was het oké en reisden we af naar Alicante.
Toen we arriveerden was Kiki’s eerste vraag: “Mag ik de volgende vakantie plannen?” Het leek ons een leuk experiment. We kunnen dan leren hoe haar ideale droomvakantie er uit zou zien en het zou haar een leuke bezigheid kunnen geven tijdens de huidige vakantie.
Gelukkig was er Wifi aanwezig en de derde avond ging ze aan de slag. Toen ik vroeg hoe haar droomvakantie er uit zou zien antwoordde ze: “Leuk in een huisje met de familie en alle hondjes.” We riepen: “Prima, maar dan moet je het zelf regelen!”
Ik weet dat het zoeken naar een vakantie huisje niet meevalt met 4 hondjes, dus de kans was klein dat dat zou gaan lukken en ik ging dan ook op zoek naar een midweek in Praag, waar we nog nooit geweest zijn. Natuurlijk hielpen we haar met haar zoektocht. Haar nummer 1 was Droompark de Zanding in Otterloo (een oud familie adres). Er mochten volgens internet honden mee, maar hoeveel vroeg ik mij af? Vanuit Alicante gebeld naar Otterloo. 1 hond mag mee. Helaas, dat was geen optie. Na dag 6, en veel gezoek en negatieve berichten, riep Kiki opeens: “Ik heb het geregeld! Jullie hoeven alleen jullie schone onderbroeken en alle medicijnen (doe maar wat extra, want je weet maar nooit) voor de hondjes mee te nemen.”
Waar gaan we heen? Kiki antwoordde dat ze de ideale vakantie had geregeld. In een huisje van vrienden (“wat jullie kennelijk zo graag willen”) en alle hondjes mogen mee. Dit kan maar 1 adres zijn en we hebben daar altijd de tijd van ons leven. Noord Frankrijk, een grote tuin (met graafmachine!, want de vijver moet altijd groter…). Marie Louise (eigenaar van het huisje, onze hondengedragstherapeut en goede vriendin) gaat ook mee en Izzy (haar hond) ook. Vijf honden is te overzien. “Vijf?”, vroeg ze: “Zes zal je bedoelen, want Sproetje (hond moeder) komt ook!” Die avond belde Marie Louise om alles te bevestigen en vroeg of Luca (oppashond van dierenarts Cyria Strijbosch) ook mee mocht. “Gezellig” riepen we in koor.
Ik verheug mij op onze vakantie in een huisje met zeven (tot nu toe) honden!
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet