Blog van Jan Willem Baljet

Met het bezoek van de reiger aan onze vijver werd het mij duidelijk. Het seizoen is aan het wisselen.

Als dierenarts mag je natuurlijk niet al te bang aangelegd zijn. Voor katten en knaagdieren ben ik niet bang. Voor honden eigenlijk ook niet, maar bij de echte gemeneriken ben ik altijd op mijn hoede, zeker als de eigenaar nog in ontkenning leeft. Ik ken een collega die altijd als ze een hamster op tafel kreeg gebeten werd.

Regelmatig wordt er door een klant mijn mening gevraagd over de werkzaamheid van producten die ze weer van anderen geadviseerd hebben gekregen. Vooral hondeneigenaren krijgen vaak adviezen tijdens het uitlaten van hun geliefde huisdier. Veel van die producten ken ik en ik schrik dus ook niet meer van vragen over bijvoorbeeld groene leem. Ken ik iets niet dan is er natuurlijk altijd nog het internet. Ik geloof niet in ingestraald water, maar iedereen mag het proberen. Veel kan geen kwaad en soms krijg ik erge positieve reacties nadat een eigenaar het geprobeerd heeft.

Vorige week is mij gevraagd om voor een kynologen vereniging een lezing te geven over orthopedische problemen bij de hond. Ik had dat al eerder eens gedaan bij een andere vereniging en de presentatie heb ik klaarliggen. Op zich natuurlijk leuk om gevraagd te worden, maar ik geniet nooit van het spreken in het openbaar.

Twee weken geleden werden wij op donderdag middag gebeld door een meisje die in een lege afvalemmer in een café een muis had gevonden die daar
waarschijnlijk ingevallen was op zoek naar eten.