Door Jan Willem Baljet op
Laatst werd mij gevraagd op het telefonische spreekuur of wij ook aan KI deden bij honden. Het ging om een reu die wel begreep dat er iets van hem verwacht werd, maar wat precies en vooral hoe, ging aan hem voorbij. De beller beschreef dat hij continu op de kop van het teefje zat te rijden. Het doen van KI bij honden heb ik voor het eerst gezien toen mijn vader mij vroeg om hem te helpen. Ik zal zo’n 10 jaar geweest zijn toen er 2 hondjes waren, waarvan het teefje niet zwanger werd. Nou, dat helpen leek me natuurlijk wel leuk.
In de praktijk waren er 2 Engelse Buldoggen. Mijn vader vroeg mij om het teefje vast te houden en legde mij uit dat hij ervoor zou zorgen om het zaad van het reutje op te vangen. De reu vond de teef erg leuk, maar was te lui om te dekken. Mijn vader legde uit dat de reu wel de teef mocht ruiken, maar niet mocht bespringen. Mijn taak was het om de achterkant van de teef naar de neus van de reu toe te keren. Met een handschoen aan greep mijn vader de penis van de reu terwijl de reu dekbewegingen ging maken. Een paar tellen later ving hij het zaad van de reu op in een petrischaaltje.
We gaan nu kijken of het sperma van goede kwaliteit is, zei hij. Met een rood hoofd van alles wat ik nu weer had gezien liep ik achter hem aan naar de microscoop. Het is belangrijk, zei hij, om het zaad op lichaamstemperatuur te houden. Onder de microscoop zag ik allemaal kleine visjes. Die met die scheve staartjes zijn niet goed en ook die met twee staartjes redden het niet om bij het eitje te komen. Om de zwemsnelheid te testen deed hij aan 1 kant van het objectglaasje een druppeltje citroenzuur. Direct zwommen de zaadcellen om het hardst er naar toe. Mooi zei mijn vader. Het sperma is van voldoende kwaliteit en nu gaan we het in het teefje stoppen.
Ik moest het teefje met haar achterkant omhoog houden zodat hij het sperma met een pipet makkelijk in de vagina van de teef kon stoppen. Nu moet je een kwartier zo blijven zitten, zei hij, want door de zwaartekracht loopt het dan verder de baarmoeder in. Dat kwartier duurde erg lang. Ik had het gevoel dat ik even rust en verse lucht nodig had om dit alles weer te verwerken.
De eigenaar die op het telefonische spreekuur belde heb ik trouwens geadviseerd om de reu met zijn neus onder de staart van de teef te duwen.
Hij begreep de hint en 60 dagen later werden de puppy’s geboren.
Drs J.W. Baljet